Smilybeccah(Renu)poetry

મારાં શ્વાસ છોડું

નીરખી મારું રૂપ ચાંદ પણ શરમાય,
બાગનું ગુલાબ પણ કરમાંય .....પણ
આ કેવું જોગનુંજોગ બધાને શરમાવી
હું તારાથી શરમાવુ.
તું મનમાંને મનમાં મલકાયા કરે,
હું એ મલકાટનાં મોતીથી પાલવ ગૂંથયા કરું.
તું ઝાકળ નુ બુંદ બનીને વરસે મુજ પર અને
હું દરિયો બનીને સમાવી લઉં તુજ ને.
તારા કામણગારા નયનો ને હું મારો અરીસો
બનાવું,તારા પ્રેમ ને હું મારો શણગાર બનાવું.
તને એક ક્ષણ પણ જો છોડું,
આ જિંદગી થી મારાં શ્વાસ છોડું.
              -રેણુકા મેર